2021 aralık ayında doğum yaptım. Bir kız bebeğim oldu. Ilk anneliğim. Kızım şuan 3 aylık.4 aylık olduğunda ben de işe baslayacagim. Saglikciyim. Eşim polis. Iyi anlaşan birbirini seven ve bunu birbirine gösteren hissettiren bir ciftiz. Ben ise başlayınca kızımıza kayinvalidem bakacak. Kayinvalidem anlayışlı bir insan. Benim fikirlerime söylediklerime önem verir. Halk arasındaki klasik \\\”gelin kaynana\\\” diyince akla gelen olumsuz durumlar biz de hiç olmadı. Iyi anlaşırız. Zaman zaman daha once bize geldiğinde bile evle ilgilenir evin sorumluğunu alır misafir gibi davranmaz bana çok yardımcı olur. Şehir dışında oturuyorlar normalde. Ama şuan geldiler işe baslamadan hem çocuğa alışmak için. Kayinvalidem de kayınpederin de iyi insanlar eşim ve ben herhangi bir konuda ne dersek o yani biz de kalmaları bizim alanımızı daraltmaz. Doğumdan sonra bana bisey oldu. Kızımı kimseyle paylaşamıyorum. Kimse kucağına almasin hep benim kucağımda dursun istiyorum. Biri onu kucağına aldığında içimde engel olamadığım bir his oluşmaya başlıyor kimseyle paylaşamıyorum. Sonuçta torunu kayinvalidem de kucağına alıyor seviyor öpüyor gayet normal şeyler. Ama ben kimse bana karismasin herkes benim kucağımda sevsin istiyorum. Aslında aklım \\\”kizim babaannesine alışsın sen isteyken aklın kalmaz gayet güvenilir bakar 48 yaşında insan sonuçta\\\” diyor. Ama kalbimi sustiramiyorum kimseye vermek istemiyorum. Bazen bu düşüncelerimden uzaklaşmak için kendim veriyorum hadi kızım babaannenin kucağına git diye. Veriyorum ve tekrardan\\\” niye verdin zaten iznin bitecek kızını kucağından indirme\\\” diye sürekli beynimin içinde birileri konusuyor. Halbuki kayinvalidem yemek yapıyor annemiz yesin süt olsun diye şeyler söylüyor bizimle ilgileniyor ama ben bu saçma düşüncemle kendime kızıyorum. Belki daha yeni anneyim belki ilk kızım ondandır ama bir an önce bu dusunceden kurtulmak istiyorum. Geçmişi düşünüyorum neden böyle düşünüyorum diye ama mutlu bi çocukluk geçirdim annemle babamla ilişkilerim hala güzell. Annemlerle kayinvalidemlerin arasi da iyidir. Ben çocugumun babaannesine böyle hissediyorsam yabancı bir bakıcı olsa ona neler hissederdim Allah bilir. Tüm bunların farkındayım şükrediyorum aslında. Işe başlayınca da yine aynı sıkıntılar olur diye korkuyorum bu sürecle nasıl sağlıklı bir sekilde basa çıkarım diye düşünüyorum ama bir çözüm bulamıyorum. Sürekli dua ediyorum kalbimi rahatlatmak için. Sizin profesyonel yorumlarınıza da ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim kıymetli bilgileriniz için.