Aileme universite sinavim hakkinda yuksek olduguna dair soyledim yaklasik 4 senedir kaygi bozuklugu ve depresyonla ugrasiyorum hic bir sey icin hevesim ne hevesim ne enerjim motivasyonum vardi tabi dusuk sonuclari dusuk aldim ve belgemle oynayip yuksek gibi gosterdim mezuna kaldim ve 0 dan basliycam dedim ama kaygilarim bi turlu bitmedi sinava 2 ay var 1 sayfa kitap acamadim aklima surekli onlari utandirmamak yalanimin ortaya cikmamasi icin intihar edip kurtulmak geliyor geceleri uyuyamiyorum surekli kusuyorum kabuslar goruyorum intihar edip kurtulmak istiyorum yasamayi seviyorum ama bu sinav hayatimin tamami haline geldi 1 sene daha mezuna kalamam 2 ay icinde de guzel bir yer kazanamam surekli aklima turlu intihar fikirleri geliyor napicam nasil duzelticem bilmiyorum
Merhabalar,
Hayat sınavlardan ibaret değildir. Bir şekilde ailenize gerçeği söylemelisiniz. Bu duygusal durum içerisinde sınava çalışmanız da oldukça zor. Ailenize gerçeği söyleyerek yüzleşmek intihar etmekten çok daha iyi bir yol.