Merhaba, bu yaşadıkların bir hastalık değil hastalığı sonuçları, semptomları. Öncelikle hayatında neler oluyor ve oldu değerlendir. Sorun ne? Endişeli misin? Ruh halin mi dengesiz? Ailenle neler yaşadın? Nasıl bir çocukluğun oldu? Kimliğini hiç zaman kazanamadın çünkü çok kötü bir aileden mi geldim yoksa okulda zorbalık mı gördün? İletişim kuramamanın kökeni ne? Ailen korumacı mıydı veya sosyalleşmeye alanın olmadı mı? Seni iletişim kurmaktan korkutan veya engelleyen nedir? İşin çok yoğun zamanın mı yok veya reddedilmekten mi korkuyorsun? İletişim kurmayı bilmiyorum demişsin belki de ilk olarak iletişim kurmanın nasıl bir şey olduğunu amlamalısın. Romantik bir ilişki istiyor ama kimseyle konuşamıyor musun? Konuşmak için nasıl yollara başvuruyorsun? Veya arkadaş mı edinemiyorsun? Arkadaş olmak istediğin insanlardan alabileceğin tepkinin ne olduğunu düşünüyorsun? Diğer insanların senin gibi bir iç sesi ve duygu durumu olduğunu düşünmeli diğer insanları gözünde büyütmemelisin. Herkes bir şekilde bir şeyler yaşıyor, korkuyor, anlamıyor. Herkesin ne yaptığını bilmediği kaybolduğu anlar oluyor ve bu insansı bir şey. Dış dünyadaki kimse senden daha iyi değil. Herkes ölecek ve herkes bu zamanı kafası karışık bir şekilde doldurmaya çalışıyor. Attığın her adım ilerideki sana yardımcı olacak. Bugün “acaba ne yapsam ezik hissetmem?” diye sor kendine ve aklına gelen şeylerle hayal et kendini. Bugün bunu beynine hatırlatıyor olmak ve her gün düşünmek veya farkında olmak kadar küçük adımlarla ve HAYATINI ETKİLİYORSA İLAÇLAR VE GEREKİRSE TERAPİYLE istediğin yere geleceksin. Lütfen eğer depresyondaysan veya aşırı rahatsız edici duygular içerisindeysen ilaç kullanarak beynine inen fizyolojik perdeyi kaldırıp hayatını normal beyin hormanları ile görmek in yardım almalısın. Attığın her adımla gelecekteki sana yardımcı olacaksın. Kendine en çok sen yardımcı olabilirsin. Diğer insanlardan değersiz değilsin ve kendin için yardım olmalı kendin için sınırları zorlamalısın.