18 yaşındayım küçüklüğümden kalma rahatsızlığım vardı bunu yillar geçtikçe azalttım ama insanlar bununla ilgili benimle o kadar çok dalga geçtiler ki artık bunu bitirmeye and içtim diyebilirim kendimi bu rahatsızlık çok kötü hissettiriyor sanki sorunlu olan benmisim ve asla normal biri değilmisim gibi hissettiriyor küçüklüğümden beri konuşurken istemsizce yukarı bakarak konuşurdum ve bunun açtığı çok şey oldu özellikle bu yıl bununla birlikte geçmiş ilişkim olsun artık kimseyle konuşamaz oldum küçük düşersem diye sinirlerime ofkeme hakim olamıyorum ve şu sıra olmadığım biri gibi davranıyorum çevremdeki çoğu kişiyi kendimden uzaklaştırdım bana iyi gelmeyip kullanildigimi düşündüğüm için ve herkes bana düşmanmış gibi hissediyorum sınıfım okulum yaşadığım şehir ve evim buraya ait değilmişim gibi hissediyorum. Bazen istemsizce aklıma sorunlarımı nasıl çözeceğimi düşünüp ağlıyorum mutlu olamıyorum değişken bi ruh haline sahibim çok mantıklı bi insanken mantıksız şeyler düşünmeye başladım ilişkilerimde ise hep çok seven taraf ben olmuşumdur ve o kişi hayatımdan çıkarsa ona takıntılı veya bağlı kalabiliyorum ve değinmek istediğim bir konuda şu kiloma ve görünüşüme cok takıntılıyım bunun icin bitki cayi ve ilac ictim defalarca bir nevi yemek bozuklugu yani ozguvenim de cok düştü kendi benligimi kaybetmiş gibiyim ne yapacağımı bilmiyorum umarım bana yardım edebilirsiniz.
Aynı ve benzer şeyleri yaşıyorum ben de bu konuda biri ile konuşursam ve karşılıklı bilgi alışverişi yaparsam kendimi daha iyi hissedebilirim diye düşünüyorum #ailemle iletişimim zayıf maalesef ve baskalarıyla da konusamıyorum hakkımda negatif dusunmesınler dıye dılersen eğer konusablırız ????