Merhaba, 17 yasindayim, annem babam ben dort yasindayken ayrildilar.10 seneye yakın annemle kaldım, annemle bir yila yakın gorusmedigim oldu ve sorunlu bi cocukluk gecirdigimi dusunuyorum annem yuzunden.Psikolojik sorunlarindan oturu olan davranislari, ilgi ve sevgi eksikligi beni bu surec icerisinde etkiledi.Babamla hic irtibatimi kesmedim surece, onunla bir sıkıntım olmadı.10-11 yaşımdan beri içimde bitmek bilmeyen bir sevgi besleme, yansıtma, sevgi gorme, hayatimi biriyle paylasma istegim vardi ve bu yuzden bana en ufak ilgi gosteren kisiden hoslaniyordum, ilkokul son sinifta hoslanmaya baslayip dort sene boyunca sevdigim bir cocuk olmustu ve 6. sınıftayken depresyona girdim.Bundan iki sene sonra yine birisini sevdim, sonu hüsran, depresyon, bunalım, bagımlılık (bilgisayar) ve o surecte annemle konusmuyordum bunun da etkisi var.2019da bir erkek arkadasim olmustu, beni uçkurum için kullanmaya calistigini anlayinca konusmayi kestim, yıkıcı bir sey oldu benim icin.Ertesi sene hayatımın askını buldugumu dusundum ve cok verici oldum, ondan da çok aldım.Korona dönemine geldigi için tüm gün evdeydim ve tüm vaktimi onunla konuşmaya harcıyordum.Konusmama kararı aldıktan sonra çok büyük bir boşluğa düştüm, ruhum yokolmuş gibi hissettim, kendimden bir parça gitmiş gibi.Yalnız kaldığım için üzüldüm, konuşamadığımız için üzüldüm.Ama yani çok tarifsiz bi duygu, üzüntü dışında hiçbir şey hissedemedim bir süre boyunca yaklaşık 6 ay kadar, diğer sorunlarımda olduğu gibi bunun da üstesinden kendim geldim.Arkadaşlık ilişkilerine odaklandım, sosyal anksiyetemi büyük oranda yendim.Bir yıl sonrasinda 11 ay suren bir iliskim oldu.İliskimin baslarında sorguladım kendimi, ona karşı bir şey hissediyor muyum, geçici bir heves mi diye, çünkü bir yıl oncesinde ben kendimi, her şeyimi, benligimi, ruhumu kaybettim ve bugunlerde anliyorum ki, 2 yıl boyunca ben hiçbir şey hissedememişim gerçek sevgi anlamında.Tanıştığım insanlad oluyordu, heyecanlanıyordum ama anksiyetemin getirdiği bir şey olduğunu düşünüyorum ve yendim artik, kesinlikle eminim bundan.Eylul ayının başında birkaç seneden beri dikkatimi çeken çoçukla konuşmaya başladık.Ona karşı hissetiklerim, iki sene sonra gerçekten, yürekten hissettigim şeylerdi.Geçen sene dikkatimi çekiyordu, tipinden konuşmasından davranışlarından bağımsız olarak ama.Aramızda enerjisel bir şey olduğunu düşünüyordum ve o zaman spiritualizmle ilgileniyordum, aurasını enerjisini hissettigimi hatırlıyorum.Herneyse yani iki sene sonra gerçekten bir şeyler hissettim sevgi anlamında, gerçek mutluluk anlamında.Ama ruhen çok yoruldum, maddi manevi tükenmiş hissediyorum.Onu sevdiğimi biliyorum, kendimi sorguladım onu da kandırmayım, kendimi de kandırmayım seviyorum diye.Birtakım şeyleri gözlemledikten sonra gerçekten sevdiğimi gördüm.Sevgim çok inişli çıkışlı, bazen hiçbir şey hissetmiyorum bazen sevgi dolu oluyorum.Aşık olmak istiyorum, bu istemekle olabilecek bir sey degil ama kısa bir sureligine antidepresan kullandığım oldu ve kullandığım surec boyunca aşık gibi hissettim.Yuregimin derinliklerinden fışkırdı duygularım ve hislerim.Gencim, yaptığım hatalar oluyor, babamla tartışırken pişmanlık, utanma, korku hissetmiyorum ya da yüzeysel hissediyorum.Diğer duygulari da hisleri de yüzeysel hissediyorum ve böyle biri olmadigimi biliyorum.Duygularımı çok uç noktada yaşayan birisi olarak bir anda olmasa da duygu ve hislerimin büyük bir düşüş yaşaması beni üzüyor.Hayatımı kurmak, onun için hayatımı mahvedebilecegim birisine karşı yüzeysel bir sevgi hissetmek koyuyor.Bu iliskimde bilincliyim, abidik gubidik lise ortaokul çocukluk aşkı gibi bir şey değil, ciddiyim.Kısacası 10-11 yaşımdan beri donem donem bunalımlara girdim annemle babamla sıkıntılarım oldu, anneme karşı bitmek bilmeyen bir ozlem var ve her ne olursa olsun o ozlem gitmeyecek çünkü çocuklugumda kaldı.Antidepresan alınca daha canlı hissediyorum hisler açısından ama kullanmak istemiyorum sırf böyle olabilmek için ama gerekirse kullanırım.Benim sorunum ne olabilir tıpta bir adı var mı ne yapmam gerekli?Izdırap gibi geliyor, cezalandırıldıgımı düsünüyorum ilahi bir sey tarafından.Zor geliyor, aşığım diyebilmek istiyorum, şüphe etmek istemiyorum bazı şeylerden.Teşekkür ederim