Zaman zaman özellikle yalnızken kendi kendime beni çok etkileyen bir olay veya bir film sahnesi yada yaşamak istediğim ( genellikle hüzünlü) bir anı oyun oynar gibi canlandırıp ağlayıp tabiri caizse kendimi harap edip kısaca kendimden geçene kadar bunu devam ettiriyorum
Örneğin bir yakınımın ölmesi, aldatılma anım veya birine söylemek istediklerimi sanki karşımdaymış gibi canlandırmak (resmen çocuk gibi oyun oynuyorum resmen o anı yaşıyorum sonra bir rüya gibi uyanıp normale geri dönüyorum kimse görmüyor kimse bilmiyor) 21 yaşındayım