Sürekli bir ilgi odağı olma ihtiyacı hissediyorum. Kendimi asla yeterli bulamıyorum. Gereksiz bir şekilde sürekli güler yüzlü bir maskenin arkasına saklanıyorum. İnsanlar tarafından onaylanma ihtiyacım var. Zor dönem ve süreçlerden geçiyorum işsizlik hastalık olsun. Psikolojik olarak ağır bir dönemden geçiyorum aileme yansıtmamaya çalıştıkça daha da ağırlaşıyor kendime sürekli yaşadığım bu günlerin geçeceğini söylüyorum fakat finansal açıdan çocukluktan beri sürekli zorluklar çektiğim için düzelmeyeceğine inanıyorum. Gram zevk alamıyorum hayattan. Yaşadığım duygu ve düşüncelerin çoğu zihnimde olmasına rağmen ağırlığını kaldırmakta zorlanıyorum ve uzun zamandır böyle. En son 1 sene önce ağır bir süreçten geçerken aklıma intihar düşüncesi gelmesiyle irkildim kendimden korktum destek almak istedim ama maddi durumlardan dolayı alamadım bende ücretsiz yararlanabileceğim hastanelere yaşam sağlığı merkezine gittim fakat orda da kimsenin beni dinlemediğini yargıladığını inancına kapıldım. Birden fazla sorunum olduğunu bir çok yerde zorlandığımı uyum sağlamak konusunda olsun arkadaşlık ilişkilerinde olsun hayatımın hemen hemen her alanında bir sorun yaşadım. Yaşıyorum. Geleceğimin belirsiz olması işleri daha da zorlaştırıyor. sanki bir karadeliğe çekiliyorum gibi hissediyorum 2-3 günde bir aklıma gelen intihar düşünceleri artık sinirlerimi bozmaya başladı. Gerçekten mental olarak sağlıklı olmadığımı düşünüyorum. Sürekli bir maske takmaktan , insanları kaybetmemek için alttan almaktan, yalnız kalmaktan çok korkar oldum. İnsanların benim kabul etmesi onaylaması sevmesi için sürekli onların ihtiyaçlarını düşünüyorum, onları güldürüyor, eğlendiriyorum sanki bunları yapmazsam kimse kalmayacakmış gibi geliyor. Çevremdeki herkese kendimden daha çok değer veriyorum sırf bir gram değer görmek için. Kendimi sevmiyorum, fiziğimi sevmiyorum, özgüvenim yok, belirli bir hayat amacım yok. Sürekli başkalarını ısıtmak için kendimi yakıyorum. İnsanlar için ailem için arkadaşlarımın için çok fazla fedakarlıkta bulunuyorum. kendimi düşünemiyorum kendime değer veremiyorum. Daha yazabileceğim onlarca tonlarca şey olmasına rağmen gerçekten bir okuyan var mı bilmiyorum ama daha da fazla sıkıp sizleri bunaltmak istemiyorum. Lütfen biri ne yapacağımı nasıl bir yol izleyeceğime dair bana biraz fikir verebilir mi acı çekiyorum ve bu acının bitmesini istiyorum.