Okulda çok sevdiğim bir çocuk var.Onu çok seviyorum delicesine fakat çocuk benden büyük ve hem sevgilisi var hemde bana kardeşim diyor.Ben ise her akşam onu düşünerek uyuyorum her onun yanımda olmasını istiyorum ve aklımdan hiç çıkmıyor.Onu görünce çok mutlu oluyorum kalp atışlarım hızlanıyor terliyorum falan.Fotoğraflarına bakarak yetiniyorum.Çocuğu bu kadar çok sevmem sosyal hayatımı çok fazlaca etkiledi ya hep onun orman gözlerine bakıp kaybolmak istiyorum ya da uyumak.Yemek yiyemiyrum aile içi sıkıntılarım var derslerim kötü arkadaşlık ilişkilerim yok olur olmadık sinirleniyorum ve etrafa bağırıyorum.Onu görmediğim zamanlar çok mutsuz ve huzursuz oluyorum hayatımı çok fazla etkiledi bu aşk.İlk defa aşık olmam mı sorun yoksa ben mi çocuğa çok bağlandım bilmiyorum sadece onu çok sevdiğimi biliyorum ve kafam çok karışık.Ara sıra duvara ve ya başka yere bakarak hayaller kuruyorum ve bu hayallern gerçekleşmeyeciğini bildiğim içinde çok üzülüyorum bazı cansız nesneleri canlı varlık olarak görüyorum ve hayata gülümsememin sebebide tek aşık olduğum çocuk.Ondan önce çok mutsuzdum ve hiç bir şeyden zevk alamıyordum hayatın renkleri yoktu etrafımdaki sesleri duyamıyordum onu tanıdıktan sonra toparlanmaya başladım ama şimdilerde ise tek düşündüğüm tek konu o oluyor bir yandan çok seviyorum bir yandan da çok üzülüuorum.